Dag 16, Acadia NP

Jeetje! we zijn al twee weken aan het genieten hier in de states en zijn weer terug bij de kust. Vandaag gaan we Acadia NP verkennen, maar eerst gaan we in het dorp even een ontbijt halen. Wel een heel duur ontbijtje! want een croissant kost gewoon $4,25, zo he! maar ach het is vakantie. Ook nemen we gelijk een lunch mee en stappen weer in de auto. In Acadia NP is een 'loop road' maar een gedeelte hiervan is 'one way' dus we rijden naar het begin van de route en rijden zo een eerste stuk tot aan onze eerste stop van vandaag. We gaan de 'Percipice trail' wandelen. Ik had op internet gelezen dat het een leuke klim was met een paar trappen en ladders. Nou, we zijn benieuwd. Wandelschoenen zijn aan, 2 flessen water mee, camera mee en daar gaan we! We beginnen gelijk met een pad over grote rotsen, en een stenen trap. De weg wordt gemarkeerd met een blauwe streep.

 Ehm! zien jullie het pad?

Na dit pad kwamen we bij het eerste obstakel. Helaas geen foto van. Maar je moest met behulp van 3 stangen over een rots klimmen. De regel is...als je dit kan! dan kan je de route verder afmaken, anders moet je gewoon terug gaan naar beneden. en.... het duurde even maar het is me gelukt dus we kunnen verder.

En zo moeten we erover klimmen.

Verderop ligt er een megarots op de route. Een man voor ons klom eroverheen, maar wij gaan toch maar via het pad onder de rots door.

 Wat een uitzicht!

 en dan lopen we de brug over naar de bergkam.

 Oeh! de reling zit een beetje los dus rustig lopen.

En dan zijn we hijgend aangekomen op een rustpunt. We genieten van het uitzicht en er komen mensen langs die nergens last van hebben en gewoon langs ons heenlopen verder omhoog. Wij zitten nog te dubben om ook omhoog te gaan. Op het bordje staat dat het nog maar 0.8km naar de summit is. Dan komen er een paar mensen bij ons zitten en we kletsen wat. We vragen naar de rest van de klim en er wordt gezegd dat er nog een paar ladders aankomen, maar dat het uitzicht bovenop echt prachtig is. Als hun ervan door gaan, besluiten wij om toch ook de klim naar boven te wagen. Wat is nou nog 0.8km!

 Nou, van deze beslissing komen we snel op terug. Jeetje! wat een hoogte moeten we klimmen, en zoveel trappen en relingen zijn we tegengekomen. Dit kunnen we niet helemaal op de foto's uitbeelden maar doen een poging.

En hier nog een ladder! :)

Jahoor! ik kom eraan. Dit is nog best een dingetje om die steen op te klimmen.

We zijn gewoon op de top aangekomen, na 2,5uur!! klimmen en klauteren met toch ook wel een paar angstige stukken tussendoor. Zelfs Niels vond het een uitdaging, maar we zijn er en genieten dan ook meer dan voldoende van het uitzicht.

We puffen uit, drinken water en stom, stom, stom we hebben gewoon niet bedacht om de lunch mee te brengen. Nouja, dan kunnen we daar straks extra van genieten. Als we na een uur weer naar beneden zijn geklauterd via de 'North ridge' en vervolgens de 'Black and Orange path' zijn we trots! We dit it!!

Ik ga in de achterbak van de auto zitten, drinken en oh dat broodje is heerlijk na zo'n wandeling van 3,5uur. Moet je kijken hoe ik eruit zie.

Goed! we stappen de auto weer in en rijden de route verder af. We stoppen even verderop bij 'Sand beach' en lopen en langs het water. Het is maar 60F en toch zijn er nog mensen aan het zwemmen.

Zo de beentjes voelen we wel even na het wandelen. Je kan vanaf Sand beach langs de rim een trail lopen van 7km maar dat gaat vandaag niet meer lukken, dus stoppen tussendoor gewoon even bij het uitzichtspunt en rijden dan weer verder. Hier zijn we aangekomen bij de 'Thunder hole'. In deze kloof kletst het water tegen de muur en er moet een mega splash met water komen, maar het water staat wat laag dus het is leuk om even te zien maar voor nu niet heel spectaculair.

Dan stoppen we ook nog even bij de 'Otter cliffs'. Zo en nu voelen we onze spieren echt zodra we over die rotsblokken lopen. We gaan dan ook gewoon zitten/liggen en doen onze ogen even dicht en genieten van het kletsende water tegen de rotsen. Dit is genieten zeg!

We rijden hierna verder de route af terug richting het visitorcenter. Hier lopen we nog even snel naar binnen voordat het gaat sluiten in de hoop dat we hier nog een van onze magneten kunnen vinden die we zoeken, maar helaas ook hier niet te vinden. Mmm, daar moet ik dan maar eens naar opzoek gaan op internet denk ik. Dan rijden we terug richting ons hotel en gaan weer in de haven zitten en eten een hapje.

Terug in het hotel ploffen we op bed en zetten de tv aan. Ik hou het nog geen 2uur vol en dan lig ik te slapen. Truste!

Danielle & Niels

Hotelgegevens:

The Dockside Inn #1

Southwest Harbor, ME 04679